Uzun zaman sonra bu soğuk havada yazmak sanırım en güzeli.
Ayrı mı kaldık ne ? Kışa merhaba diyerek yazımı kahve eşliğinde yazmak
istiyorum. Her kahve içimi aynı tadı taşımaz. 40 Yıl hatırı vardır. Lakin
taşıdığı anlam; nerede içiyorsan ,nasıl
içiyorsan , kiminle içiyorsan ona göre değişir.
Annenin “hadi kalk bi kahve yap da içelim “dediği kahve
güçtür. Köpüğünde anne şefkati vardır. Telvesinde hayatın yorgunluğu vardır.
Baba ile içilen kahve sevgi doludur. Sıcacıktır dumanı tüter
kokusu büyüler. Telvesi hep benimle ol demektir.
Dostlarla içilen kahve neşedir. Köpüğünde kahkahalar yüzmektedir.
Beklenmedik anda gelen kahve başkadır ısıtıverir içini.
Yorgunken içilen kahve hafifletir, yorgunluğunu alır.
Zil zurna sarhoş birinin içtiği kahve düşülen kuyudan çıkma
çabasıdır. Seni kendine getirir. O kuyudan çıkmayı sağlar.
Sevgili ile içilen kahve huzurdur. Hele köpüklere güven
karışmışsa, dudağının kenarına hafif bir tebessüm yerleştirir.
Kahve aynı kahvedir belki de. Köpüğüyle, rengiyle, dumanıyla
aynı kahvedir ama içilirken ruhun süzgecinden geçer tadı değişir. Bende sizleri
sevgi ile pişirilen kahve içmeye davet ediyorum.
Sevgi ile dostluk ile yudumlayacağınız bir kahve molası
vermeye ne dersiniz?
Süper bir yazı olmuş çok begendim
YanıtlaSil